Folësit zvicerano-gjermanë dihet se flasin në dialekte të veçanta rajonale, por tani është zbuluar se fenomeni shtrihet te marmotët – një brejtës që zakonisht gjendet në rajonet alpine.
Një studim i grupeve të ndryshme të marmotëve në kantonet e Bernës dhe Graubündenit zbuloi se sinjalet e tyre paralajmëruese ishin unike për secilën zonë.
Bilbili i tyre jepet me frekuenca, kohëzgjatje dhe sekuenca të ndryshme, sipas hulumtimit. Marmotët në rajonin Münsterthal të Graubündenit, në Zvicrën juglindore, janë më llafazanë se kushërinjtë e tyre në kantonin qendror të Bernës.
Topografia e çdo mjedisi mund të shpjegojë dialektet e ndryshme, shpjegon studiuesja Sarah Marmorosch. Münsterthali ka një peizazh më kodrinor, i cili krijon erëra më të forta.
“Është e mundur që marmotët e Graubündenit duhej t’i përshtatnin thirrjet e tyre me mjedisin e tyre më të erë, dhe për këtë arsye më të zhurmshëm,” i tha ajo transmetuesit publik SRF, transmeton swissinfo.ch.
Por Marmorosch gjithashtu spekulon se dialektet mund të kenë arsye gjenetike ose se gabimet e përsëritura të thirrjeve nga individë janë mësuar nga të rinjtë dhe janë transmetuar brezave.
Kërkime të mëtejshme janë planifikuar për të përcaktuar arsyet aktuale që qëndrojnë prapa dialekteve lokale të marmotëve.
Marmotët janë një lloj ketri tokësor që mund të gjendet në Evropë, Azi dhe Amerikën e Veriut.
Foto: Pixabay
