Një ekip hulumtues zvicerano-kinez ka gjetur indikacione të reja se gjirafat kanë zhvilluar qafën e tyre të gjatë jo për të arritur ushqimin e lartë, por për të rritur shanset e tyre të çiftëzimit.
Analiza e një fosili gjirafe 17 milionë-vjeçare në rajonin Xinjiang të Kinës veriperëndimore zbuloi se ajo kishte një “përshtatje shumë specifike të kokës dhe qafës”, për të cilën studiuesit pretendojnë se ishte e pajisur posaçërisht për “goditjen e kokës”.
“Rruazat dukshëm të trasha dhe tubulare të qafës” dhe “mbulesa e kokës si helmetë” e këtij Discokeryx xiezhi janë krijuar për të dhënë dhe marrë përplasje të dhunshme, shkruan Muzeu i Historisë Natyrore të Bazelit, dy nga studiuesit e të cilit u përfshinë në studim.
Në mënyrë të veçantë, meshkujt angazhohen në “qafimin”, një sjellje luftarake ku ata përplasin qafën me njëri-tjetrin si një mënyrë për të pohuar dominimin (riprodhues). “Aftësia për të ngrënë shumë pemë falë qafës së gjatë ka të ngjarë të jetë një përfitim dytësor i sjelljes riprodhuese, dhe jo forca kryesore evolucionare pas kësaj karakteristike,” shkruan Muzeu i Historisë Natyrore.
Seksi apo ushqimi
Studimi nuk është i pari që pretendon se qafa e gjatë e gjirafave ka ardhur për shkak të kritereve të çiftëzimit; të tjerët që atëherë e kanë sfiduar teoria e përzgjedhjes seksuale, duke përfshirë edhe me argumentin se qafa e gjirafave femra është gjithashtu e gjatë. Revista Science , e cila javën e kaluar publikoi hulumtimin zvicerano-kinez, shkruan se juria është ende e diskutueshme “nëse përzgjedhja natyrore apo përzgjedhja seksuale e bënë gjirafën një bishë kaq ekzotike”.
