Erik Fyrwald, CEO i grupit zviceran të agrokimikateve Syngenta, ka bërë thirrje për t’i dhënë fund bujqësisë organike për të shmangur përkeqësimin e krizës ushqimore. Presidenti i Shoqatës së Fermerëve të Vogël Zviceran ndërkohë i hodhi poshtë argumentet e tij si “groteske”.
Vendet e pasura duhet të rrisin prodhimin e tyre bujqësor në mënyrë që të parandalojnë një krizë globale ushqimore, tha Fyrwald për gazetën NZZ am Sonntag në një intervistë të dielën. Rendimentet e bujqësisë organike mund të jenë deri në 50% më të ulëta se bujqësia jo organike, në varësi të produktit, pohoi ai, transmeton swissinfo.ch.
“Pasoja indirekte është se njerëzit po vdesin nga uria në Afrikë sepse ne po hamë gjithnjë e më shumë produkte organike,” tha ai për NZZ.
Bujqësia organike kërkon më shumë tokë dhe është e keqe për klimën sepse arat zakonisht lërohen, gjë që rrit emetimet e CO2, shtoi ai.
Fyrwald tha se kundërshtimi i tij ndaj bujqësisë organike nuk ishte në asnjë mënyrë i lidhur me objektivat e biznesit të Syngenta. Grupi në pronësi kineze prodhon pesticide dhe fara të modifikuara gjenetikisht (GM).
“E gjithë industria bën fitime të larta me produktet organike, sepse konsumatorët janë të gatshëm të paguajnë shumë për të,” tha ai. Fyrwald mbron një mënyrë të tretë: të ashtuquajturat bujqësi rigjeneruese që përdor teknikat e rrotullimit të të korrave nga bujqësia organike dhe përdorimin e synuar të pesticideve dhe OMGJ-ve për të rritur rendimentet.
Groteske`
Duke reaguar ndaj intervistës, Kilian Baumann, një fermer organik bernez dhe president i Shoqatës së Fermerëve të Vogël Zvicerane, i quajti argumentet e Kyrwald “groteske”.
Ai tha se CEO i Syngenta po “luftonte për shitje” pasi fermerët po përdorin “gjithnjë e më pak pesticide”.
“Nuk është bujqësia organike, por uria jonë për mish që nxit përdorimin më të madh të tokës. Ushqimi i kafshëve rritet në 43% të tokës së punueshme zvicerane dhe ne ende importojmë 1.2 milionë tonë në vit”, shkroi ai në Twitter.
Prodhimi i “kalorive të kafshëve” kërkon shumë më tepër tokë sesa prodhimi i “kalorive të bimëve”, tha Baumann.
Pasiguria ushqimore
Pothuajse 193 milionë njerëz në 53 vende pësuan pasiguri akute ushqimore në vitin 2021 për shkak të asaj që Kombet e Bashkuara thanë se ishte një “kombinim i trefishtë toksik” i konfliktit, ekstremeve të motit dhe efekteve ekonomike të pandemisë së koronavirusit.
Lufta në Ukrainë paraqet rreziqe të mëtejshme për shumë vende, veçanërisht në Afrikë, të cilat mbështeten tek Ukraina dhe Rusia për furnizime me grurë, plehra dhe ushqime të tjera.
Edhe para luftës, njerëzit po përballeshin me pasojat e pandemisë dhe të ardhurat e reduktuara, dhe çmimet e ushqimeve ishin në nivelin më të lartë të 10 viteve dhe çmimet e karburanteve në nivelin më të lartë të shtatë viteve.
