Për vite me radhë, katër gra në Jura Bernese mbaheshin si skllave nga një klan familjar nga Kosova. Albrim F.* (65) dhe katër djemtë e tij janë që nga e hëna para gjykatës rajonale Moutier BE. F. thuhet se ka sjellë katër adoleshente të moshës 14 deri në 17 vjeç në Zvicër për djemtë e tij nga viti 2003 –ilegalisht. Mësohet se vajzat janë detyruar të martohen me djemtë e tyre, shkruan Blick, përcjell Albora.ch.
Si kryefamiljari, F. – sipas prokurorisë – i udhëzoi djemtë e tij saktësisht se si të silleshin me gratë e tyre: me dhunën. Sipas kësaj, viktimat janë rrahur, poshtëruar, kërcënuar me vdekje, izoluar dhe dhunuar vazhdimisht nga familjarët.
“Logjikë e pakuptueshme”
Gjyqtarët gjithashtu gjetën mospërputhje në deklaratat për rrahjet. Gjykatësi thotë: “Gruaja kur u mor në pyetje, tha se burri i saj nuk ka ushtruar dhunë sepse kishte frikë nga policia. Në të njëjtën kohë, aktakuza pretendon për shuplakë dhe rrahje”. Përveç kësaj, ajo ka kundërshtuar edhe veten në deklaratën se nuk mund të lëvizte lirshëm. Ajo e shënoi se nuk donte të largohej, sepse fëmijët ishin të regjistruar mirë në shkollë dhe ajo nuk donte të kalonte telashet e lëvizjes. “Po të mos i kishte pëlqyer vjehrri, mund të largohej”, thotë kryetari i trupit gjykues. “Ka një logjikë të pakuptueshme në deklarata”, përmbledh ai.
Gjykatësi zgjidh aktakuzën
Pas pushimit, kryetari i trupit gjykues qorton prokurorin. Ai thotë: “Në vetë aktakuzën ka mospërputhje dhe mospërputhje. Në pretendimin për martesë të detyruar, prokurorja private deklaron se nuk e njeh mashkullin në foto dhe nuk ka ndjenja për të, por ka dashur të martohet me një burrë, të krijojë familje, të udhëtojë në Zvicër dhe të punojë këtu. Kjo nuk është një martesë e detyruar”.
Ai thotë edhe për seksin e detyruar: “Edhe këtu ka deklarata të gruas që nuk flasin për përdhunim. As për detyrim. Gruaja dëshmoi se e kishte lejuar sepse në të kundërt familja do t’i tregonte familjes tjetër dhe ajo do të turpërohej. Ky nuk është përkufizimi i përdhunimit. Ajo nuk tha asgjë për rezistimin apo refuzimin e seksit”.
Djemtë dhe babai janë të lehtësuar
Gjatë një pushimi të shkurtër në banjë, njëri nga djemtë flet shkurtimisht me gazetarin e Blick. Ai thotë: “Jemi shumë të lehtësuar që e vërteta tani po del në dritë. Më në fund mund të bëjmë një jetë normale përsëri”. Ai nuk e di se çfarë do të ndodhë me fëmijët. Ai është i sigurt vetëm për ish-in e tij: “Nuk dua më kontakt me të”. Dhe fëmijët? “Do të ishte mirë ta shihja, por është shumë e ndërlikuar me ish-in”.
Gjykata shqyrton deklaratat deri në detajin e fundit
Gjykatësi veçoi gjithashtu dëshminë e një paditësi me dy fëmijë. Ajo erdhi në Zvicër në vitin 2013. Në vitin 2015 ajo udhëtoi në Kosovë me burrin për t’u martuar. Më pas ajo u kthye në Zvicër, ku u bëri një deklaratë autoriteteve se donte të jetonte me burrin dhe fëmijët e saj. Por pikërisht kjo është koha kur, sipas aktakuzës, ajo tashmë ishte shfrytëzuar prej vitesh. Ajo ka thënë diku tjetër se beson në marrëdhënien me bashkëshortin dhe se gjithçka do të jetë mirë. Në të njëjtën kohë ajo në aktakuzë thotë se gjithmonë ka dashur të largohet nga burri, “Këto janë mosmarrëveshje të mëdha”, thotë gjykatësi.
Ndryshimi i deklaratave
Në sytë e gjykatës, besueshmëria e grave vuajti në disa deklarata, sepse ato kundërshtonin vetveten. Kryetari thotë se nuk dihet nëse kjo është fantazi apo gënjeshtër. Si shembull, ai përmend deklaratën se një grua ishte mbyllur nga klani për një javë. Në të njëjtën kohë, në një anketë tjetër të asaj kohe, ajo thotë se mund të largohej nga shtëpia nëse donte. “Kjo ul besueshmërinë e paditësit”, thotë gjyqtari.
Mospërputhjet dhe kontradiktat
Gjyqtari thekson se ka mospërputhje dhe kontradikta në dëshmitë e prokurorëve privatë. Ai përmend deklaratat për frikën e një gruaje nga vdekja para vjehrrit të saj, të cilat ajo i paraqet ndryshe në një anketë të mëtejshme. As në një video, të drejtuar nga prokuroria, nuk duket shtypja e paralajmëruar.
Gjyqtari beson se vërtet kanë ndodhur shumë gjëra, por ajo që shihet nuk është provë e mjaftueshme, nuk ka fakte të mjaftueshme për një dënim.
Prova të pamjaftueshme
Kryetari i trupit gjykues thotë se përderisa shumë nga sjellja e kësaj familjeje e trondit atë, pothuajse asgjë nuk është e rëndësishme penalisht. Ai kritikon mungesën ose mungesën e plotë të vullnetit për t’u integruar. Ai citon të atin, i cili ka thënë: “I respektoj ligjet zvicerane, por për mua janë vendimtare rregullat tradicionale të atdheut tim”.
Ai përmend mesazhet dhe telefonatat në Ëhatsapp të renditura nga prokuroria në të cilat gratë ankohen. Edhe ato janë prova të pamjaftueshme të krimeve të rënda.
Ai gjithashtu thekson se klani nuk respekton rregulloren për të huajt, konkretisht se si i sollën gratë në Zvicër pa pasur lejet e nevojshme për të qëndruar në Zvicër. Burrat i kanë joshur gratë me premtime, por pasojat nuk duhet t’i bartin ata, por gratë. Ata jetojnë në varfëri, disa ende nuk kanë letra dhe duhet të kujdesen për fëmijët e shumtë.
Shfajësimet për akuzat më të rënda
Kryetari i trupit gjykues i lexoi aktgjykimet me shpejtësi të madhe – ajo që u tha ishte gjithashtu e vështirë për t’u kuptuar nga gazetarët nga Zvicra perëndimore. Një gjë është e sigurt: përveç disa shkeljeve të ligjit për të huajt dhe një rasti të seksit me të mitur, nuk pati asnjë dënim. Për akuzat e trafikimit të qenieve njerëzore, martesës së detyruar, lëndimit fizik, detyrimit dhe përdhunimit, ka vetëm pafajësi për mungesë provash.
I pandehuri kryesor, babai i katër burrave, dënohet me burgim me kusht nga 150 ditë deri në katër vjet, një nga djemtë, i cili ishte martuar me një grua të mitur dhe që gjithashtu kishte mbetur shtatzënë, merr një burg me kusht prej 120 ditësh me periudhë prove prej tre vjetësh. Një djalë tjetër merr një gjobë prej 100 tarifash ditore për kërcënime dhe fyerje.
