Zakonisht nuk e lexojmë deklaracionin në kutinë e barnave dhe efektet anësore të listuara. Megjithatë, një pacient që mori antibiotikë pati një episod psikotik mjaft të frikshëm, transmeton albora.ch.
Njerëzit zakonisht marrin një ilaç me recetë nëse mjeku e rekomandon dhe e përshkruan atë. Ata zakonisht nuk shqetësohen për efektet anësore, megjithatë ka disa efekte të çuditshme. Kjo pjesë përshkruan një rast shumë të rrallë të një njeriu që “dëgjoi Zotin” si reagim ndaj antibiotikëve të tij dhe u raportua në revistën BMC Psychiatry.
Një burrë, 50 vjeç, erdhi në një spital me një diagnozë të pneumonisë , ku iu dha amoxicillin dhe acid klavulanik, një antibiotik i kombinuar i njohur si Augmentin, i cili përdoret zakonisht për të trajtuar infeksionet bakteriale. Ai u lirua, por kur simptomat e frymëmarrjes nuk u qetësuan, ai u kthye dhe ju dha një tjetër antibiotik i quajtur klaritromicinë, i cili është efektiv kundër një sërë bakteresh dhe ndihmon në trajtimin, mes sëmundjeve të tjera, pneumonisë ose bronkitit të rëndë, shkruan jpost.
Dy ditë pas marrjes së recetës së dytë të antibiotikut, familja e tij vuri re një ndryshim drastik në sjelljen e tij, me atë që në gjuhën mjekësore njihet si “logorhea jonormale”, ose të folurit në hebraisht (prirje për të folur shumë). Ai ishte nervoz, vazhdimisht lëvizte, simptoma e tij më e spikatur ishte se ai mendonte se Zoti po fliste me të.
Pacienti nuk kishte histori të sëmundjes psikiatrike, përdorimit të drogës ose abuzimit me alkoolin dhe nuk kishte marrë kurrë antibiotikë më parë. Ai u tha mjekëve se natën e parë që mori antibiotikun, ndjeu sikur po vdiste dhe filloi të halucinonte se “dëgjoi Zotin t’i fliste dhe të thoshte se ai ishte zgjedhur për një mision të veçantë”.
Një vlerësim psikiatrik konfirmoi simptomat e përshkruara nga anëtarët e familjes. Në vend që të fillonte menjëherë trajtimin antipsikotik, pasi pacienti ishte disi i vetëdijshëm se tingujt që po dëgjonte ishin halucinacione, ekipi vendosi të ndërpriste klaritromicinën, duke kuptuar se nëse kjo nuk funksiononte, mund të nevojiteshin ilaçe antipsikotike. Kur trajtimi me klaritromicinë u ndërpre, simptomat e tij u qetësuan brenda 12 orëve, derisa ai ishte më i vetëdijshëm se ai nuk ishte i zgjedhur nga Zoti.
Pacienti u lirua përsëri. Këtë herë, atij iu dha antibiotiku fillestar – amoksicilina dhe acidi klavulanik si trajtim për pneumoninë e tij. Simptomat e tij psikotike u kthyen pothuajse menjëherë dhe në mesnatë ai filloi të dëgjonte zëra edhe një herë dhe u kthye në spital të nesërmen.
Ekipi shkruan se episodet e halucinacioneve janë të zakonshme pas administrimit të medikamenteve për uljen e acidit gama-aminobutirik (aminoacidi jo proteinik). Mjekët nuk ishin të sigurt nëse një reagim midis dy llojeve të antibiotikëve ishte fajtor për halucinacionet, apo nëse burri vuante nga dy reaksione psikotike ndaj dy llojeve të antibiotikëve që i ishin përshkruar.
Ekipi shkroi se është e vështirë të diferencohet efekti i çdo antibiotiku, pasi pacienti përjetoi halucinacione pas marrjes së amoksicilinës, të cilat vazhduan së bashku me shenjat klinike maniake me klaritromicinë dhe amoksicilinë. Megjithatë, mund të supozohet se ky është një ndërveprim medikamentoz midis dy antibiotikëve, sepse dihet që të dy mund të shkaktojnë një episod të tillë. Ata shtuan se “Pacienti ka të ngjarë të përjetojë simptoma psikiatrike në dy raste, me dy lloje të ndryshme antibiotikësh, gjë që thekson rëndësinë e njohjes së ndjeshmërisë biologjike individuale të secilit pacient”./albora.ch/
Lexo edhe:
