Mund të jetë e vështirë të besohet, por ka qenë një kohë kur dhjetëra mijëra qytetarë të Zvicrës emigruan për t’i shpëtuar jetës së varfër.
Zvicra, sot një nga vendet më të pasura në botë, nuk ishte gjithmonë aq e pasur.
Në shekujt e kaluar, një pjesë e madhe e popullsisë në këtë vend pa dalje në det, malor dhe pa burime natyrore, luftoi për të mbijetuar. Kjo ishte veçanërisht e vërtetë për zonat rurale, ku njerëzit mbetën të goditur nga varfëria deri në shekullin e 19-të, shkruan The Local.
Edhe kur banorët urbanë filluan të përfitonin nga industrializimi që transformonte ekonominë, ata që jetonin në fshat ose në rajonet alpine vuajtën nga uria e përhapur, duke i shtyrë shumë prej tyre të kërkonin pasurinë e tyre jashtë shtetit – kryesisht në Amerikën e Jugut dhe të Veriut.
Emigrantët nga disa kantone vazhduan të krijojnë ‘koloni’ në vendet e tyre të reja të banimit, si Novo Friburgo në Brazil dhe New Glarus në Shtetet e Bashkuara.
Shumë nga ata që nuk shkuan jashtë vendit u shpërngulën nga zonat rurale në qytete, ku vazhduan të jetonin në kushte të pasigurta.
Sipas një dokumenti zyrtar të qeverisë , “Kushdo që nuk ishte qytetar i një komune ishte i pastrehë dhe jetonte në margjinat e komunitetit ose lihej të endet në vend si endacak”.
Pra, si u shndërrua Zvicra nga një komb i varfër në një komb të pasur që është sot? Dhe si u bë një vend emigrantësh dhe jo emigrantësh?
Historia e saj plot rrecka i ka rrënjët në bumin ekonomik të fundit të shekullit të 19-të, i cili do të vazhdonte në shekullin e 20-të – dhe më tej.
Në vitet 1950, Zvicra kaloi nga ekonomia industriale në një ekonomi shërbimi; sektori i saj financiar filloi të lulëzojë duke ofruar shërbime konfidenciale – dhe jo gjithmonë plotësisht ligjore – dhe mbrojtje për të pasurit. (Megjithatë, ligje të reja janë miratuar në vitet e kaluara, duke i bërë institucionet financiare zvicerane më transparente dhe në përputhje me rregulloret ndërkombëtare).
Por historia e saj e suksesit shkon përtej bankingut.
Industritë e tjera, të tilla si farmaceutika, prodhimi i orës dhe turizmi, janë rritur dhe kanë nxitur ekonominë.
Dhe le të mos harrojmë demokracinë e drejtpërdrejtë dhe stabilitetin politik, të cilat të dyja kanë kontribuar shumë në tranzicionin e Zvicrës nga një komb i varfër në një komb shumë të begatë.
Foto: Pixabay (Ilustrim)
