“Vuçiq dhe Orban janë aktorë të mençur politikë”, por siç tregon historia e vendeve të tyre, kthimi në tri anë për të përfituar në kohë lufte mund të jetë i tmerrshëm, shkruan FP.
Brukseli dhe Uashingtoni kanë treguar prej kohësh “durim strategjik” me Hungarinë dhe Serbinë, duke shpresuar për një ndryshim gradual për të mirë, por kur Budapesti dhe Beogradi qëndrojnë hapur me Rusinë kundër komunitetit euroatlantik gjatë luftës dhe një qasje vetëm me karrota nuk është më e qëndrueshme, shkruan revista Foreign Policy.
Fitorja e presidentit serb Aleksandar Vuçiç dhe kryeministrit hungarez në të gjitha, por jo plotësisht zgjedhjet e lira, është fitore për Kremlinin, kështu që megjithëse presidenti rus Vladimir Putin mund të mos e pushtojë Ukrainën në të ardhmen e afërt, ai i mban dy vendet evropiane në një përqafim të fortë, shkruan FP.
Në një koment, FP vlerëson se NATO dhe BE-ja, nëse nuk duan që aleatët më të afërt evropianë të Putinit t’i kthejnë në një tigër pa dhëmbë, duhet të tregojnë dhëmbët e tyre, raporton Euractive Serbia. Vuçiq dhe Orban, siç thuhet, nuk do të ndalojnë së sjelluri keq derisa çmimi që paguajnë t’i kalojë përfitimet që kanë nga minimi i bllokut në të cilin janë pjesë ose duan të bëhen.
Të dy liderët në vendet e tyre po shfrytëzojnë pakënaqësinë me territoret apo prestigjin e humbur dhe “ndjekja e lavdisë së dikurshme perandorake e promovuar nga Vuçiç dhe Orban ka të njëjtin potencial për dhunë dhe shkatërrim si ai që qëndron pas gjenocidit të Putinit në Ukrainë,” tha FP.
“Destabilizimi serb i Ballkanit në përputhje me qëllimet e Putinit”
FP shkruan se autoritetet serbe në politikën e tyre ndaj Malit të Zi dhe BeH-së në masë të madhe veprojnë në përputhje me dëshirat e Moskës.
“Serbia është plotësisht e varur nga energjia ruse, të cilën Rusia po e përdor me sukses si mjet në negociata. Edhe pse BE vendosi sanksione të rënda ndaj Rusisë, Putin dhe Vuçiq këtë javë diskutuan për vazhdimin e bashkëpunimit në fushën e energjisë”, shkruan FP.
Shtohet se Rusia e furnizoi Serbinë me armë, gjë që e bëri atë një fuqi rajonale që kërcënon fqinjët e saj të NATO-s dhe se destabilizimi serb i Ballkanit Perëndimor është në përputhje me qëllimet e Putinit, sepse tërheq vëmendjen e liderëve të NATO-s dhe gërryen unitetin e tyre.
FP thekson se metodat e Orbanit mund të jenë pak më delikate, por se qëllimet e tij janë pothuajse të njëjta dhe në përputhje me ambiciet e Putinit.
“Për një kohë të gjatë, Vuçiq dhe Orban kanë mundur të marrin ëmbëlsirën e tyre dhe ta hanë. Ata kanë përfituar, në rastin e Serbisë, nga statusi i kandidatit në BE dhe ndihma në BE, dhe në rastin e Hungarisë, nga fakti që oligarkët Orbanit i kanë futur në xhep miliarda nga fondet e BE-së”, shkruan FP.
“Është koha që Perëndimi të detyrojë Vuçiqin dhe Orbanin të zgjedhin anë”
FP beson se do të ishte jashtëzakonisht e pamatur që Brukseli dhe Uashingtoni të vazhdojnë në të njëjtën mënyrë tani, pas rizgjedhjes së dy liderëve.
Miratimi i një toni shumë më të mprehtë si ndaj anëtarit të BE-së (Hungarisë) ashtu edhe ndaj vendit kandidat (Serbisë) do të kishte një efekt bindës për të gjithë liderët që luajnë me idenë e konsolidimit të pozicionit të tyre duke minuar sundimin e ligjit ose duke u ballafaquar me Moskën dhe Pekinin. ”, shkruan FP.
FP beson se një kujtesë se BE-ja simbolizon diçka, veçanërisht në Ballkanin Perëndimor, do të kishte një efekt pozitiv në vendet që bëjnë përpjekje të sinqerta për të përmbushur kriteret e anëtarësimit, në vend që të përdorin Bashkimin vetëm si një lopë qumështore.
“Vuçiq dhe Orban janë aktorë të mençur politikë”, por siç tregon historia e vendeve të tyre, kthimi në tre anët për të përfituar në kohë lufte mund të jetë i tmerrshëm, shkruan FP.
Kjo është arsyeja pse, përfundon revista, tani është koha që Perëndimi t’i detyrojë ata ta bëjnë këtë, duke i detyruar ata të zgjedhin një anë dhe të përballen me pasojat.
